Richard Wurmbrand werd op 24 maart 1909 geboren in een Joods gezin in Boekarest, Roemenië. Op 28 oktober 1936 trouwde hij met zijn vrouw Sabina. Aan het einde van de jaren dertig kwamen zij samen tot geloof in Christus en kregen zij een zoon, Mihai (Michael).

Tijdens de Tweede Wereldoorlog stond Roemenië aan de kant van Duitsland in de strijd tegen Rusland. Duitse strijdkrachten bezetten het land, en Richard, inmiddels dominee, zette zich in om het Evangelie te delen met soldaten van het bezettingsleger.

Onder het nazibewind werden Richard en Sabina herhaaldelijk gearresteerd en mishandeld vanwege hun geloof. Tragisch genoeg verloor Sabina haar familie, die in concentratiekampen omkwam.

Na de Tweede Wereldoorlog namen de communisten de macht over in Roemenië, en Russische troepen stroomden het land binnen. In deze moeilijke tijden zette Richard Wurmbrand zijn evangelisatiewerk voort, zowel onder zijn onderdrukte landgenoten als onder de Russische soldaten.

In 1945 woonden Richard en Sabina het ‘Congres van Erediensten’ bij, waar vele geestelijke leiders hun loyaliteit uitspraken aan het communistische regime. Sabina moedigde Richard aan om "de schaamte van Jezus’ gelaat af te vegen." Wetende welke consequenties dit zou hebben, stond Richard op en herinnerde de vierduizend aanwezige afgevaardigden aan hun christelijke plicht om alleen Christus te eren.

Op zondagochtend 29 februari 1948 werd Richard Wurmbrand gearresteerd door de geheime politie. Hij werd in isolatie vastgehouden en aangeduid als ‘Gevangene nr. 1’.

In 1950 trof hetzelfde lot zijn vrouw Sabina. Zij werd veroordeeld tot dwangarbeid in de Donau-delta. Hun negenjarige zoon bleef alleen achter. Toen Sabina in 1953 werd vrijgelaten, kreeg ze te horen dat Richard in de gevangenis was overleden.

Na acht en een half jaar gevangenschap werd Richard vrijgelaten. Ondanks zware martelingen en een strenge waarschuwing om nooit meer te prediken, hervatte hij onmiddellijk zijn werk.

In 1959 werd hij opnieuw gearresteerd en veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf. Dankzij politieke druk vanuit Westerse landen kwam hij in 1964 vervroegd vrij.

In december 1965 kochten Westerse christenen het gezin Wurmbrand vrij uit Roemenië voor een bedrag van 10.000 dollar. Voor vertrek werd Richard nogmaals gewaarschuwd door de geheime politie om te zwijgen.

Na hun vrijlating begonnen Richard en Sabina Wurmbrand met internationale getuigenissen, waarin ze aandacht vroegen voor de wreedheden tegen christenen in communistische landen. Dit werk leidde tot de oprichting van HVK en haar zusterorganisaties, waaraan Richard tot op hoge leeftijd actief bijdroeg.

Tijdens zijn leven schreef Richard Wurmbrand meerdere boeken, waarvan Gemarteld om Christus’ wil het meest bekend is. Sabina Wurmbrand schreef eveneens een boek met de titel Richards vrouw.

Sabina Wurmbrand overleed op 11 augustus 2000 en wordt herinnerd als een integere vrouw met een diep geloof en buitengewone toewijding. Richard Wurmbrand volgde haar op 17 februari 2001.

Hun getuigenis blijft een inspiratiebron en spoort ons aan om vol overtuiging te blijven opkomen voor vervolgde christenen, als stem voor degenen die vandaag de dag lijden om hun geloof in Christus.

In 1965 verlieten Richard Wurmbrand en zijn vrouw Sabina Roemenië en begonnen zij met internationale lezingen waarin ze de wreedheden beschreven tegen christenen in communistische landen. Hun getuigenissen raakten vele luisteraars, en op verschillende plaatsen ontstond de wens om hulp te bieden aan vervolgde christenen. Richard moedigde deze initiatieven aan, wat leidde tot de oprichting van "Wurmbrand-stichtingen" in diverse Europese landen, evenals in Canada, Australië, Brazilië en andere delen van de wereld. Deze stichtingen groeiden uiteindelijk uit tot de overkoepelende organisatie International Christian Organisation (ICA).

In België begon op 26 oktober 1971, op initiatief van de Duitse zending HMK, Jozsef Verteties (uit Hongarije) een vereniging om christenen in vervolgde landen te steunen. Deze vereniging, genaamd ‘Vereniging voor de Stille Kerk’, was gevestigd in Verviers.

Drie jaar later, na een lezing van Richard Wurmbrand in België, namen Nestor Vandenberghe en zijn vrouw Yvette in 1974 de leiding over. Ze begonnen met het verspreiden van de eerste Vlaamse nieuwsbrieven.

In 1981 werd de “vzw Christelijke Bond Ondergrondse Kerk” officieel opgericht. Destijds richtte de organisatie zich voornamelijk op christenen in de Oostbloklanden, die zwaar werden vervolgd onder het Sovjetregime. In 1993 werd de naam gewijzigd naar “Hulp aan de Verdrukte Kerk”.